دانلود پایان نامه های دانشگاه ها

پیدایش رویکرد فراشناخت

تا حدود اوایل قرن بیستم میلادی بر طبق نظریه انظباط صوری[۱] یا انظباط ذهنی[۲] ، اعتقاد بر این بود که یادگیرندگان باید برای پرورش و ورزش ذهنی، علوم و اطلاعات دشوار چون ریاضیات، زبان های لاتین و یونانی را در اثر تکرار و تمرین بیاموزند. بر طبق این نظریه اعتقاد بر این بود که همانگونه که ورزش بدنی، عضلات را نیرومند می سازد، تحصیل این اطلاعات نیز ذهن دانش آموزان را ورزیده می کند. پیروان این نظریه معتقد بودند که ذهن از توانایی هایی برخوردار است که باید آن ها را از طریق ورزش ذهنی پرورش داد.

بر اثر تحقیقاتی که روان شناسان در قرن حاضر انجام دادند(ثرندایک) ابطال این نظریه به اثبات رسید و از آن پس این اعتقاد پیروان خود را از دست داد. ثرندایک در تحقیقات خود نشان داد که آن چه باعث می شود تا یادگیری یک تکلیف بخصوص، یادگیری تکلیف دیگری را آسان سازد، وجود عناصر مشابه بین این دو تکلیف است. یعنی زمانی یادگیری یک مطلب یادگیری مطلب دیگری را سهولت می بخشد که بین این دو تکلیف عناصر مشابه وجود داشته باشد. بنابراین انتقال مثبت مستلزم کاربرد اصول، قوانین و قواعد یاد گرفته شده قبلی در موقعیت فعلی برای حل کردن مسائل تازه است. در حل مسئله، پیدا کردن یک راه حل بخصوص برای یک مسئله ویژه چندان مورد نظر نیست. مهم آن است که در اثر حل مسئله، یک اصل یا قانون انتزاعی[۳] بدست آید که برای موقعیت های دیگر قابل تعمیم و انتقال پذیر باشد. کای[۴](۱۹۹۲) نقش مهم رفتارهای فراشناخت در حل مسآله را شناسایی کرد و استدلال کرد که تفاوت های افراد در حل مسآله را به تفاوت های فراشناختی آنها مربوط می شود. برخی محققان به این نتیجه دست یافته اند که فرایندهای فراشناختی لازمۀ موفقیت در حل مسآله هستند چرا که به فرایندهای شناختی سمت و سو می دهند و آنها را تنظیم می کنند(مونتاگو[۵]، ۱۹۹۲؛ براردی-کولتا[۶] و همکاران، ۱۹۹۵).

[۱] formal discipline

[۲] mental discipline

[۳] abstract

[۴] Cai

[۵] Montague

[۶] Berardi-Coletta

متن کامل پایان نامه