دانلود پایان نامه های دانشگاه ها

نظریه انسان­گرایی[۱] راجرز[۲]

راجرز معتقد است، هر فرد توانایی و استعداد آن را دارد که امور خود را خود، متعهد باشد و قادر است مسائل خود را حل کند. هدف ما نگرش به انسان و تبیین چگونگی اعمال تعلیم و تربیت در گستره­ی رشد و بالندگی او به روش انسان­گرایانه است. اعتقاد به اصل خودآگاهی، آزادی و توانایی اتخاذ تصمیم در انسان، ما را بدین طریق رهنمون می­کند که او را موجودی فعال فرض کنیم، نه منفعل و متأثر از رویدادهای خارج از خود. اگر به آزادی و اراده­ی آدمی در انتخاب آماج زندگی­اش ارج نهیم و اگر بدانیم که او توان تشخیص مسیرهای صحیح با توجه به امکانات خود را دارد، از روزنه­ای پرمعنا به موضوع توجه کرده­ایم و روشی خاص در تربیت او گشوده­ایم. از این دیدگاه، مهارت­های زندگی به مثابه­ی زمینه­ای مناسب برای رشد این توانایی­های بالقوه و کمک به او در رفع مشکلات و رسیدن به خودفهمی[۳] و خودرهبری محسوب می­شود(کیانی، ۱۳۸۴).

۲-۱-۲-۶-۶- نظریه ساختن گرایی[۴]

سازندگی به آن دیدگاهی گفته می­شود که بر نقش فعال یادگیرنده از درک، فهم و معنی بخشیدن به اطلاعات تأکید می­کند(سیف، ۱۳۸۰: ۳۳۳). در این دیدگاه رشد شناختی فرد از طریق تعاملات با سایر افراد و محیط توسعه داده می‌شود. بدین ترتیب روش آموزشی مبتنی بر نظریه سازندگی یا ساختن­گرایی یادگیری، باید بر فعالیت یادگیرنده در جریان ساختن دانش(مفاهیم، اصول، فرضیه­ها، تداعی­ها و …) تأکید بورزد و اصطلاحاً شاگرد محور باشد. به دلیل اینکه هدف آموزش مهارت­های زندگی آماده نمودن دانش­آموزان برای محیط واقعی زندگی است، لذا بر مبنای این نظریه هر قدر شرایط محیط‌های آموزشی مهارت­های زندگی به محیط‌های واقعی و طبیعی زندگی شباهت بیشتری داشته باشد و فعالیت­های یادگیری با آنچه­ که در شرایط واقعی پس از آموزش که شاگردان با آن مواجه خواهند شد نزدیکی بیشتر داشته باشد به همان ‌اندازه امکان دستیابی به اهداف برنامه بیشتر خواهد گردید(خسروی و همکاران، ۱۳۸۸: ۱۰). بطور کلی دیدگاه ساختن­گرایی سه تأثیر مهم بر روی رویکرد مهارت­های زندگی دارد: اهمیت همکاری همسالان به عنوان اساس مهارت­های یادگیری به ویژه مهارت­های حل مسأله می‌باشد. مطابق این دیدگاه دانش­آموزان خودشان با کمک هم محتوای برنامه درسی مهارت­های زندگی را از طریق تعامل اطلاعات واقعی با محیط خاص فرهنگی‌شان بوجود می‌آورند. این دیدگاه خاطر نشان می‌کند که رشد مهارت­ها از طریق تعامل فرد با محیط اجتماعی، می‌تواند هم فراگیران و هم محیط(گروه همسالان، کلاس درس و…) را تحت ‌تأثیر قرار دهد(همان منبع).

۲-۱- ۲-۲- اهداف آموزش مهارت­های زندگی

مجموعه مهارت­های زندگی یک رویکرد متمرکز بر فرد است که هدفش کمک به افراد جهت رشد مهارت­های خود کمک­دهی می­باشد. مجموعه مهارت­های زندگی فرض می­کند که همه افراد توانایی­ها و ضعف­هایی در مهارت­های زندگی دارند. احساسات، تفکر و اعمال نامؤثر به ناتوانایی و ضعف در مهارت­های زندگی مربوط می­شود. اهداف مهارت­های زندگی، کمک به افراد جهت کمک به خودشان است. بدین معنا که افراد، برخی مهارت­های جدید را برای زندگی به دست آورند و نسبت به زندگی­شان احساس تعهد و مسئولیت­پذیری داشته باشند(آقاجانی، ۱۳۸۱). هدف اصلی آموزش مهارت­های زندگی در واقع افزایش توانایی روانی اجتماعی و در نهایت پیشگیری از شکل­گیری رفتارهای آسیب­رسان و ارتقاء سطح بهداشت روانی است.

سایر اهداف آموزش مهارت­های زندگی عبارتند از:

• تسهیل و تقویت مهارت­های روانی اجتماعی به شیوه متناسب با فرهنگ و سطح رشدی افراد
• افزایش ظرفیت روان­شناختی افراد
• ارتقاء رشد شخصی و اجتماعی
• ترویج حقوق بشر
• ارتقاء رفتار مسئولانه
• افزایش اعتماد به نفس
• ترویج برابری انسان­ها
• پیشگیری از تبعیض و بهره­کشی
• ایجاد روابط بین­فردی مناسب و مؤثر
• پذیرش مسئولیت­های اجتماعی
• پیشگیری از مشکلات اجتماعی و بهداشتی(باقری یزدی، ۱۳۸۴: ۳۹).

۱- humanistic

۲- rogerz

۳- self-understanding

۴- Constructivism

 متن فوق تکه ای از این پایان نامه بود

برای دیدن جزئیات بیشتر ، خرید و دانلود آنی فایل متن کامل می توانید به لینک زیر مراجعه نمایید:

متن کامل