دانلود پایان نامه های دانشگاه ها

۲-۲. تعریف سبک فرزندپروری.۱۷

 

۲-۳. اهمیت سبک های فرزندپروری۱۷

 

۲-۴. تاریخچه سبک های فرزندپروری.۱۷

 

۲-۵. ابعاد شیوه های فرزند پروری.۱۸

 

۲-۶. سبک فرزندپروری در اسلام۱۹

 

۲-۷. نظریه های فرزندپروری.۲۰

 

۲-۷-۱. نظریه بامریند۲۰

 

۲-۷-۲. نظریه شیفر.۲۱

 

۲-۷-۳. نظریه اریکسون ۲۱

 

۲-۷-۴. نظریه زیگلمن .۲۲

 

۲-۸. نگرش های فرزندپروری۲۵

 

 ۲-۹. اقتدار و نفوذ والدین در خانواده و فواید آن۲۶

 

۲-۱۰. مزایای فرزندپروری مقتدرانه (قاطعانه) (بالغانه) ۲۶

 

۲-۱۱. طبقه اجتماعی و سبک فرزندپروری۲۸

 

۲-۱۲. فرهنگ و فرزندپروری۲۹

 

ب) مهارت های اجتماعی کودکان.۳۰

 

۲-۱۳. مقدمه ۳۰

 

۲-۱۴. تعریف مهارت های اجتماعی.۳۱

 

۲-۱۵. اهمیت مهارت های اجتماعی...۳۱

 

۲-۱۶. مهارت‌های ده‌گانه زندگی .۳۲

 

۲-۱۷. شخصیت ۳۴

 

ج) کودکان کم توان ذهنی۳۵

 

۲-۱۸. مقدمه ۳۵

 

۲-۱۹۰. تعریف عقب مانده ذهنی.۳۶

 

۲-۲۰. علل عقب ماندگی ذهنی۳۷

 

۲-۲۰-۱. عوامل مؤثر در عقب ماندگی ذهنی قبل از تولد.۳۷

 

۲-۲۰-۲. عوامل مربوط به هنگام تولد.۳۹

 

۲-۲۰-۳. عوامل عقب ماندگی ذهنی بعد از تولد۴۰

 

۲-۲۱. تاریخچه بررسی عقب ماندگی ذهنی۴۲

 

۲-۲۲. انواع عقب ماندگی ذهنی و کم توانی ذهنی ۴۴

 

۲-۲۳. طبقه ‌بندی ‌های عقب‌ ماندگی ذهنی.۴۶

 

۲-۲۳-۱. طبقه ‌بندی حول محور روانی- اجتماعی.۴۶

 

۲-۲۳-۲. طبقه‌بندی حول محور سطوح رفتار سازشی۴۸

 

۲-۲۳-۳. طبقه ‌بندی حول محور انتظارات و اکتسابات آموزشگاهی۴۸

 

۲-۲۴. طبقه بندی عقب ماندگی ذهنی از دیدگاه روانشناسان.۵۰

 

۲-۲۵. طبقه بندی  عقب ماندگان ذهنی  از نظر آموزشی  و تربیتی  و درمانی.۵۲

 

۲-۲۶. طبقه بندی سازمان بهداشت جهانی.۵۳

 

۲-۲۷. پیشگیری و درمان عقب ماندگی ذهنی۵۵

 

بخش دوم: پیشینه پژوهش.۵۷

 

۲-۲۸. در داخل.۵۷

 

۲-۲۹. در خارج.۵۹

 

۲-۳۰. نتیجه گیری کلی .۶۲

 

فصل سوم: روش تحقیق

 

۳-۱. روش تحقیق.۶۴

 

۳-۲. متغیرهای تحقیق.۶۴

 

۳-۳. جامعه آماری .۶۴

 

۳-۴. حجم و روش نمونه گیری ۶۴

 

۳-۵. روش گرد آوری داده ها .۶۵

 

۳-۶. ابزار گردآوری داده ها ۶۵

 

۳-۷. روش اجرا .۶۸

 

۳-۸ . روش تجزیه و تحلیل داده ها۶۹

 

فصل چهارم: یافته های تحقیق

 

۴-۱. توصیف داده ها (آمار توصیفی) .۷۱

 

۴-۲. تحلیل داده ها (آمار استنباطی) ۷۳

 

فصل پنجم: بحث و نتیجه گیری

 

۵-۱. نتیجه گیری.۸۲

 

۵-۲. محدودیت ها۸۸

 

۵-۳. پیشنهادات۸۸

 

۵-۳-۱. پیشنهادات پژوهشی۸۸

 

۵-۳-۲. پیشنهادات کاربردی۸۸.

 

نتیجه گیری نهایی۸۹

 

منابع و مأخذ

 

فهرست منابع فارسی.۹۱

 

فهرست منابع انگلیسی.۹۶

 

پیوستها.۱۰۵

 

چکیده انگلیسی

 

 

 

 

 

 

 

فهرست جداول

 

فهرست                                                                                                  عنوان صفحه

 

جدول ۴-۱. شاخص های توصیفی آزمون سبکهای فرزندپروری بایرمند.۷۱

 

 

 

جدول ۴-۲. شاخص های توصیفی سن تقویمی، سن اجتماعی و هوش اجتماعی۷۲

 

 

 

جدول۴-۳. نتایج رگرسیون بین سبکهای فرزندپروری و مهارتهای اجتماعی .۷۳

 

جدول ۴-۴. ضرایب رگرسیونی تأثیر سبکهای فرزندپروری بر مهارتهای اجتماعی ۷۴

 

جدول۴-۵. نتایج رگرسیون بین سبک فرزندپروری مقتدرانه و مهارتهای اجتماعی ۷۵

 

جدول ۴-۶. ضرایب رگرسیونی تأثیر سبک فرزندپروری مقتدرانه بر مهارتهای اجتماعی ۷۶

 

 

 

جدول۴-۷. نتایج رگرسیون بین سبک های فرزندپروری آسانگیر بر مهارتهای اجتماعی .۷۷

 

جدول ۴-۸ . ضرایب رگرسیونی تأثیر سبک فرزندپروری آسانگیر بر مهارتهای اجتماعی .۷۸

 

 

 

جدول۴-۹. نتایج رگرسیون بین سبک فرزندپروری مستبدانه بر مهارتهای اجتماعی .۷۹

 

جدول ۴-۱۰. ضرایب رگرسیونی تأثیر سبک فرزندپروری مستبدانه بر مهارتهای اجتماعی .۸۰

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

چکیده

 

هدف از این پژوهش، بررسی نقش سبک های فرزندپروری در پیش بینی مهارت های اجتماعی دانش ­آموزان آهسته گام شهر کرمانشاه در سال تحصیلی ۹۳-۱۳۹۲ بود. روش پژوهش، توصیفی و از نوع  همبستگی و تحلیل رگرسیون است و جامعه آماری آن شامل دانش ­آموزان آهسته گام تحت پوشش سازمان آموزش و پرورش استثنایی شهر کرمانشاه و والدین آنها بود که در سال تحصیلی ۹۳-۱۳۹۲ در مدارس استثنایی این شهر مشغول به تحصیل بودند که نمونه ای به حجم ۱۶۷ نفر انتخاب شد. ابزار گرد آوری داده ها، پرسشنامه های سبک های فرزندپروری بامریند و مقیاس رشد اجتماعی واینلند است. به منظور بررسی فرضیه های پژوهش، از روش آماری تحلیل رگرسیون چند گانه استفاده شد. یافته ها: نتایج تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که دو سبک فرزند پروری مقتدرانه و سهل گیر قادر به پیش بینی واریانس مهارتهای اجتماعی کودکان آهسته گام می باشند، اما سبک فرزند پروری مستبدانه قدرت پیش بینی کنندگی ندارد.

 

 

 

واژگان کلیدی: سبک های فرزندپروری، مهارت های اجتماعی، کودک آهسته گام

 

 

 

 

 

فصل یکم

 

 

 

مقدمه پژوهش

 

 

 

 

 

۱-۱. مقدمه

 

انسان اصالتاً موجودی است اجتماعی و جاذبه اجتماعی رشد کودک، پایه و اساس زندگی انسانی او را تشکیل می‌دهد (مک کوبی و مارتین[۱]، ۱۹۸۳). طبعاً فرزند انسان از همان کودکی توانایی برقراری ارتباط و قابلیت‌های یک زندگی اجتماعی را دارد. در این میان نقش پدر و مادر ‌بسیار حیاتی است و کودک روابط اجتماعی خود را از پدر و مادر می‌آموزد (سیمونس و کونجر[۲]، ۲۰۰۷). موضوع ارتباط والدین و فرزندان سالها نظر صاحب نظران و متخصصان تعلیم و تربیت را به خود جلب نموده است. خانواده نخستین پایگاهی است که پیوند بین کودک و محیط اطراف او را به وجود می آورد. کودک در خانواده پندارهای اولیه در باره جهان و همچنین، شیوه های سخن گفتن و هنجارهای اساسی رفتار را فرا گرفته و نگرشها، اخلاق و روحیات خود را شکل می دهد و به عبارتی اجتماعی می شود (هرگنهان و آلسون[۳]، ۲۰۰۳). هر خانواده شیوه خاصی را تحت عنوان شیوه های فرزندپروری در تربیت فرزندان خویش به کار می گیرد که متأثر از عوامل متفاوتی از جمله عوامل فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی است (هاردی[۴] و همکاران، ۱۹۹۳).

 

تحقیقات نشان داده اند که برخی از گرایشهای تربیتی والدین با پیدایش رفتارهای غیرانطباقی کودکان رابطه دارد (وبستر[۵] و دیگران، ۱۹۹۴). شیوه های انضباطی والدین غالباً بر حسب تعامل بین دو بعد رفتاری آنها، در تغییر است. بعد نخست به بررسی رابطه عاطفی با کودک می پردازد و حدود آن از رفتاری پاسخده، پذیرا و کودک محور آغاز می شود و به رفتاری بی توجه و طرد کننده که مرکزیت آن بر نیازها و امیال والدین گذاشته شده است، ختم می شود. بعد دوم، کنترل والدین بر کودک را در بر می گیرد و از رفتاری محدود کننده و مطالبه کننده تا روشی آسان گیر و بی ادعا متغیر است و در آن برای رفتار کودک، محدویتهای مختصری منظور شده است.

 

برای دانلود متن کامل پایان نامه به سایت  jemo.ir  مراجعه نمایید.

 

 

از ترکیب این دو بعد مهم یعنی «پذیرش در برابر طرد شدن» و «سختگیری در برابر آسان گیری» الگوهای قاطع و اطمینان بخش[۶]، خودکامه و مستبد[۷]، و سهل گیر و بی بند و بار [۸] شکل می گیرند. والدینی که به طور مستمر کودکان و نوجوانان خود را مورد حمایت قرار می‌دهند، با آنان گرم و صمیمی هستند و کنترل منطقی و متعادلی را اعمال می‌کنند، در فرزندان خود اشتیاق ابراز رفتارهای اجتماعی قابل ‌قبولی را ایجاد می‌کنند و نیز زمینه مساعدی برای بروز توانایی‌ها و قابلیت‌های کودکان و نوجوانان خود را فراهم می‌آورند. برعکس والدین محدود کننده و طرد کننده، با محدود ساختن شایستگی‌های کودکان خود، آنان را از به تجربه در آوردن توانمندی‌هایشان محروم می‌کنند. با گذشت زمان این گروه از کودکان و نوجوانان، کم کم به این باور می‌رسند که بدون کمک والدین نمی‌توانند با موضوعات و مسائل زندگی به طریق صحیح و مؤثر رو به رو شوند. چنین باوری در آنان احساس ترس و اضطراب را به وجود می‌آورد (فولادی، ۱۳۸۳). پژوهش‌های مک کوبی و مارتین (۱۹۸۳) نشان داده است که پذیرش کودک از جانب والدین و پاسخگو بودن آنها، پیش‌بینی کننده کفایت اجتماعی،‌ پیشرفت تحصیلی و سلامت روانی کودک در آینده است و فقدان پاسخگویی والدین در برابر کودک، نتایج منفی در رشد آینده او داشته و منجر به کناره‌گیری، پرخاشگری و کمبود توجه در کودک می‌گردد.

 

به منظور پرورش کودک اجتماعی، باید از همان ابتدا به نیازهای او پاسخ داده و برای این منظور، نیازهای اجتماعی او را شناخته و اگر کودکی دارای ناتوانی ذهنی باشد، وظیفه والدین نیز به مراتب سنگین تر خواهد بود. بنابراین یاددهی و اجتماعی کردن چنین فرزندانی با مشکلات ویژه‌ای روبروست که صبر و حوصله بیشتری را لازم دارد. از این رو سبک‌های فرزند پروری برای تربیت این کودکان از اهمیت بیشتری برخوردار می‌باشند. آموزش روابط سالم و مناسب آنها با جامعه به ویژه خانواده و همسالان و دوست یابی آنها به موفقیت های تحصیلی و به علاوه تغییر دادن نگرش این کودکان نسبت به خود و دیگران، تنها در صورت شناخت دقیق ویژگیهای آنها امکان پذیر است.

 

با توجه به موارد مطرح شده، کودکان آهسته گام در فرایند رشد اجتماعی با دشواری هایی مواجه می باشند (راقبیان، اخوان تفتی و حجازی، ۱۳۹۱). آگاهی نسبت به ویژگیهای این کودکان لزوم انجام این پژوهش را فراهم آورد.

 

۱-۲. بیان مسأله

 

رشد اجتماعی، یکی از جنبه های مهم رشد انسان است. ذاتی بودن زندگی جمعی در انسانها ضرورت تماس با دیگران و نیز توجه به این جنبه از رشد را به عنوان امری گریزناپذیر جلوه می دهد. اکتساب مهارت های اجتماعی، محور اصلی رشد اجتماعی، شکل گیری روابط اجتماعی، کیفیت تعامل های اجتماعی، سازگاری اجتماعی و حتی سلامت روانی فرد به شمار می آید. کسب مهارتهای اجتماعی برای کودکان، بخشی از اجتماعی شدن آنان است. در فرایند اجتماعی شدن، هنجارها، مهارت ها، ارزش ها، نگرش ها و رفتار فرد شکل می گیرد تا به نحو مناسب و مطلوبی، نقش کنونی یا آتی خود را در جامعه ایفا کند )تئودورو[۹] و همکاران، ۲۰۰۵). اسلامرسکی و دان[۱۰] (۱۹۹۶) اجتماعی شدن را فرایندی می دانند که کودکان را قادر می سازد تا رفتار دیگران را درک و پیش بینی کنند، رفتار خود را کنترل و تعامل با دیگران را تنظیم کنند. پارکر و اسلبی[۱۱] (۱۹۸۳؛ به نقل از بهرامگیری،۱۳۸۰) سازگاری اجتماعی را مترادف با مهارت های اجتماعی می دانند. از نظر آنان، مهارت اجتماعی عبارت است از توانایی ایجاد ارتباط با دیگران در زمینه اجتماعی معین به گونه ای که در عرف جامعه پذیرفته و ارزشمند باشد.

 

مهارتهای اجتماعی به رفتارهای فراگرفته مطلوبی اشاره دارد که فرد را قادر می سازد با دیگران رابطه مطلوبی داشته و از واکنش های نامعقول اجتماعی خودداری کند. مهارتهای اجتماعی طیف گسترده ای از رفتارها از قبیل توانایی شروع ارتباط موثر و مناسب با دیگران، ارائه پاسخ های مفید و شایسته، تمایل به رفتارهای سخاوتمندانه، همدلانه و یاری گرانه، پرهیز از تمسخر، قلدری و زورگویی به دیگران را شامل می شود (ماتسون[۱۲] و دیگران، ۲۰۰۰). بررسی های متعدد نشان می دهند که کمبود مهارتهای اجتماعی تأثیر منفی بر کارکرد تحصیلی دانش ­آموزان دارند (ری و الیوت[۱۳]، ۲۰۰۶)، در روابط بین فردی و حوزه های رفتاری- عاطفی مشکل ایجاد می کند (مریل و گیمپل[۱۴]، ۱۹۹۸؛ به نقل از راندی و میشل[۱۵]،۲۰۰۸)، مشکلات یادگیر ی را تشدید می کند، مانع پیشرفت کودک شده و سرانجام منجر به عواقب نامطلوب در دوران تحصیل می گردد. سازگاری دانش ­آموزان را کاهش می دهد (اوا[۱۶]، ۲۰۰۳) و دانش ­آموزان را با ناتوانی در تمامی امور مواجه می کند (هایت و فیلر[۱۷]،۲۰۰۷). همچنین در دانش ­آموزانی که قادر به انجام خواسته های کلاسی نیستند، احساسهای ناخوشایندی از عدم کفایت، اضطراب، کاهش انگیزش و ناسازگاری های رفتاری تولید می کنند (لوین و بارینگر[۱۸] ،۲۰۰۸).

 

با وجود اهمیت فزاینده مهارتهای اجتماعی در رشد و تحول کودکان، فراگیری این مهارت در همه کودکان، به شکل یکسانی صورت نمی گیرد. کودکان آهسته گام اغلب فاقد مهارتهای اجتماعی ضروری برای تعاملات مثبت و هدفمند هستند. این مسأله ممکن است باعث شود این دانش ­آموزان توسط همسالان عادی کمتر مورد پذیرش قرار بگیرند. این دانش ­آموزان نیاز دارند تا مهارتهای اجتماعی را به طور سازمان یافته آموزش ببینند. این مهارتها باید در موقعیت های طبیعی به منظور تسهیل تعمیم دهی به موقعیت های مختلف آموزش داده شوند (گرشام[۱۹]، ۲۰۰۰). خانواده و نهادهای اجتماعی دیگر مانند مدرسه، مهمترین عامل اجتماعی شدن به شمار می آیند که در قالب ارزش ها و هنجارهای اجتماعی بررسی می شوند (به پژوه و همکاران، ۱۳۸۹).

 

ارتباط والدین و فرزندان از جمله موارد مهمی است که سالها نظر صاحبنظران و متخصصان تعلیم و تربیت را به خود جلب کرده است. فرزند پروری[۲۰] به روشها و رفتارهای ویژه ای گفته می شود که جداگانه یا در تعامل با یکدیگر بر رشد کودک تأثیر می گذارند. در واقع پایه و اساس شیوه فرزند پروری، مبین تلاش های والدین برای کنترل و اجتماعی کردن کودکانشان است (بامریند[۲۱]،۱۹۹۱). منظور از سبک های فرزند پروری، روش‌هایی است که والدین برای تربیت فرزندان خود بکار می‌گیرند و بیانگر نگرش‌هایی است که آنها نسبت به فرزندان خود دارند و همچنین شامل معیارها و قوانینی است که برای فرزندان خویش وضع می‌کنند (لویز و لامب[۲۲]،۲۰۰۳؛ رانک و روبرتس[۲۳]،۲۰۰۳)

 

تحقیقات معاصر در مورد شیوه های فرزندپروری از مطالعات بامریند بر روی کودکان و خانواده های آنان نشأت گرفته است. بامریند با رویکردی تیپ شناختی بر ترکیب اعمال فرزندپروری متفاوت تأکید می کند. تفاوت در ترکیب عناصر اصلی فرزندپروری (مانند گرم بودن، درگیر بودن، درخواست های بالغانه، نظارت و سرپرستی) تغییراتی در چگونگی پاسخ های کودک به تأثیر والدین ایجاد می کند (دارلینگ[۲۴]،۲۰۰۷). شیفر[۲۵] بر اساس مشاهدات تعاملات کودکان ۱ تا ۳ ساله با مادران آنها یک طبقه بندی مبتنی بر دو جنبه رفتار والدینی یعنی آزادی- کنترل (سهل گیری در مقابل سخت گیری) و سردی- گرمی (پذیرش در مقابل طرد شدن) را ارائه کرده و نتیجه گرفته که مادران پذیرنده یا طرد کننده می توانند سخت گیر یا آسان گیر باشند (لایبل[۲۶]،۲۰۰۲).

 

یکی از ناتوانیهای عمده کودکان که استرس زیادی برای والدین ایجاد می کند، وجود کودک آهسته گام است. طبق تعریف، آهسته گام، عبارت است از رشد ناقص ذهن که شخص را در تطابق یا سازش با محیط خود ناتوان می کند؛ به طوری که بدون نظارت و کمک دیگری، قادر به زندگی نیست، (تردگلد[۲۷]، ۲۰۰۰). براساس تحقیقات، در هر جامعه حدود ۱ تا ۳ درصد جمعیت را افراد کم توان ذهنی تشکیل می دهند (سادوک[۲۸]،۲۰۰۳؛ نقل از رستمی، ۱۳۸۸). تولد چنین کودکانی در خانواده، همراه با استرس است. والدین این کودکان، با مسائل زیادی همچون مشکل پذیرش ناتوانی فرزند، خستگی ناشی از پرستاری و مراقبت، مسائل مربوط به اوقات فراغت، مشکلات مالی، مسائل پزشکی، آموزشی و توانبخشی مواجه هستند (وایتر[۲۹]،۲۰۰۳).

 

مسأله کودکان استثنایی و رسیدگی بیشتر به وضعیت بهداشت روانی آنان و خانواده هایشان، در سالهای اخیر به عنوان یکی از موضوعات مهم، اذهان جهانیان را به خود معطوف کرده است و چندین روز به عنوان روز جهانی بزرگداشت این افراد نامگذاری شده است تا اهمیت آنان در اجتماع مشخص تر شده و به رفع مشکلاتشان کمک شود (یکتاخواه،