دانلود پایان نامه های دانشگاه ها

دانشگاه آزاد اسلامی

واحد تهران جنوب

دانشکده تحصیلات تکمیلی

سمینار برای دریافت درجه کارشناسی ارشد

مخابرات – مهندسی برق

عنوان:

سیستم های مالتی پلکس نوری (DWDM)

برای رعایت حریم خصوصی اسامی استاد راهنما،استاد مشاور و نگارنده درج نمی شود

تکه هایی از متن به عنوان نمونه : (ممکن است هنگام انتقال از فایل اصلی به داخل سایت بعضی متون به هم بریزد یا بعضی نمادها و اشکال درج نشود ولی در فایل دانلودی همه چیز مرتب و کامل است)

چکیده

در سیستم های ارتباط امروزی دستیابی به ظرفیت های انتقال بالا جهت پشتیبانی از سرویس های گوناگون (از قبیل اینترنت، ویدئو کنفرانس و…)، ضروری به نظر می رسد. در این میان سیستم های مخابرات نوری به دلیل ویژگی های مطلوبشان به عنوان تکنولوژی اصلی در زیرساخت شبکه های مخابراتی مطرح می باشند و به طور قابل توجهی در مخابرات راه دور و بین شهری مورد استفاده قرار گرفته است. دو راهکار جهت افزایش ظرفیت انتقال در شبکه های مخابرات نوری ارائه شده است: راه اول، استفاده از کابل های نوری جدید و راه دوم، بهره برداری بیشتر از پهنای باند فیبرهای موجود است.

استفاده از فیبرهای جدید اگرچه روشی معمول برای گسترش شبکه ها است، اما هزینه زیادی دارد که فقط بخش اندکی از این هزینه به قیمت خود فیبر اختصاص دارد.

استفاده بهینه از پهنای باند فیبرهای موجود به دو روش امکان پذیر است. روش اول افزایش نرخ بیت در مالتی پلکس به روش تقسیم زمانی است. در TDM، نرخ های انتقالی که معمولا استفاده می شوند 5/2، 10 و 40 گیگابیت بر ثانیه اند. اما مدارات الکترونیکی که چنین نرخ هائی را محقق می کنند، پیچیده و گران هستند. همچنین بعضی مسائل فنی نیز کاربرد این روش را محدود می کند. همچنین مقادیر بزرگتر توان انتقال که برای نرخ بیت های بیشتر لازم است، سبب بروز آثار غیرخطی می شود که بر کیفیت سیگنال تاثیر می گذارد.

روش دوم، انتقال همزمان چندین کانال نوری حاوی اطلاعات با طول موج های مختلف، بر روی یک فیبر نوری (در یک جهت) است، که تکنیک مالتی پلکس تقسیم طول موج نام دارد. این روش ما را قادر خواهد ساخت که تعداد زیادی کانال های با نرخ بیت 5/2 تا 40 گیگابیت بر ثانیه را باهم به وسیله یک فیبر انتقال دهیم.

WDM قادر است سیگنال های نوری (که هریک دارای طول موج مجزا هستند) را مالتی پلکس نماید، سپس به طور همزمان در طول یک فیبر ارسال نماید. سیستم های WDM انتقال ترافیک را تا چندین ترابیت در هر ثانیه از طریق یک فیبر امکان پذیر می کنند. هر طول موج معادل یک کانال نوری مستقل است، از اینرو افزایش تعداد طول موج ها روی یک فیبر باعث افزایش سرویس ها و پهنای باند می شود.

مقدمه

استفاده از سیم ها و کابل های فلزی برای انتقال اطلاعات و به عنوان یک کانال انقال با نصب اولین مرکز تلفن در سال 1878 میلادی توسعه یافت و تا سال 1887 که امواج الکترومغناطیس توسط هرتز (Hertz) کشف شد، این سیستم ها تنها محیط انتقال بودند. اولین سیستم رادیویی در سال 1895 توسط مارکونی (Marconi) ارایه شد.

از بحث مدولاسیون اطلاعات، یادآوری این نکته ضروری است که بیشترین حجم اطلاعاتی که می توان ارسال کرد (به عبارت علمی تر ماکزیمم بیت ریت ارسالی)، بستگی به فرکانس موج حامل (carrier) دارد. هرچه فرکانس موج حامل بیشتر باشد، پهنای باند یا ظرفیت آن بیشتر است. برای افزایش اطلاعات و داشتن سرویس های با کیفیت بالاتر باید پهنای باند فرکانسی وسیعی داشته باشیم.

طیف امواج نوری بین 50nm (ماوراء بنفش) تا 100nm (مادون قرمز) محدود شده است که بخشی از آن، یعنی محدوده 300nm تا 700nm، طیف نور مرئی است. فرکانس امواج نوری بین 1012 تا 1016 هرتز است. امواج نوری مانند امواج رادیویی در هر دو محیط انتقال هوا و موجبر قابل استفاده است.

برای دانلود متن کامل پایان نامه اینجا کلیک کنید.