دانلود پایان نامه های دانشگاه ها

– اهمیت بخش روستایی به عنوان تولید­کننده مواد غذایی:

با توجه به اینکه بخش مهمی از تولید محصولات کشاورزی در کشورهای در حال توسعه توسط روستاها انجام می­گیرد و بر خلاف تغییر روندهای جمعیتی تغییر قابل توجهی در نظام تولید کشاورزی این کشورها اتفاق نیفتاده است، کاهش نسبت جمعیت روستایی و افزایش نسبت جمعیت شهری به این معنی است که تعداد کمتری از جمعیت تولید کننده برای حجم بزرگتری از جمعیت مصرف کننده بایستی غذا تولید کنند؛ بنابراین می­توان نتیجه گرفت که در کشورهای جهان سوم اهمیت روستاها در تولید مواد غذایی مورد نیاز جمعیت بیش از گذشته شده است. در کشورهای کمتر توسعه یافته اولاً به علت رشد زیاد جمعیت، تقاضا برای مواد غذایی ممکن نیست کاهش یابد. ثانیاً چون اکثر افراد در حداقل معیشت به سر می­برند هرگونه افزایش درآمد موجب افزایش مصرف می­شود. از این رو کشش درآمدی تقاضا برای مواد غذایی در کشورهای کمتر توسعه یافته بسیار بالاتر از کشورهای توسعه نیافته است. برای تخمین تغییر تقاضا برای مواد غذایی می­توان از رابطه زیر استفاده کرد:

AD = I + y

= I نرخ رشد جمعیت،

باید به یاد داشت از آنجا که مصرف کالا سهم بزرگی از درآمد را در برمی­گیرد، افزایش در قیمت مواد غذایی با یک عرضه بدون کشش، اثر معکوس بر کل اقتصاد بر جای می­گذارد (گاتاک، 1380).

با توجه به رابطه فوق به طور خلاصه می­توان به این دو نکته اشاره کرد:

اولاً، با افزایش جمعیت مصرف کننده تقاضا برای مواد غذایی افزایش می­یابد.

چنین شرایطی اهمیت بخش کشاورزی را بیشتر می­سازد و زمانی می­تواند این بخش نقش خود را به درستی انجام دهد که به شکل مناسبی توسعه یافته باشد. در واقع در ساخت­های توسعه نیافته، گسترش شهرنشینی به معنی گسترش تصاعدی مصرف بدون رشد تولید است؛ به عبارت دیگر در این ساخت گسترش سریع شهرنشینی با گسترش وابستگی رابطه تنگاتنگ دارد. با توجه به اینکه پیش بینی می­شود طی چند دهه آینده در جهان به ویژه کشورهای در حال توسعه یکی از مهم­ترین مسائل بشر موضوع غذا و اهمیت روزافزون آن باشد، نقش تولید کنندگان محصولات کشاورزی بیشتر مشخص می­شود.

یکی از آرمانهای اساسی کشورهای در حال توسعه، دستیابی به توسعه از طریق صنعتی شدن است. صرف نظر از درستی یا نادرستی این انگاره، در این گروه از کشورها، در بازار رقابت جهانی آن بخش از صنایع که مواد اولیه آنها از طریق تولیدات داخلی تأمین می­شود شانس موفقیت و بقای بیشتری دارند. به همین دلیل است که صنایع محصولات غذایی و کشاورزی از بخشهای مهم صنعتی در این کشورها به شمار می­آیند.

از سوی دیگر بخش کشاورزی بازار مهم و مطمئنی برای تولیدات صنعتی داخلی است که برای برخورداری بخش صنعت از این بازار، این بخش باید از توسعه متعادلی برخوردار باشد؛ به عبارت دیگر هیچ کشوری نمی­تواند با اتکا به یک بخش به توسعه پایدار دست یابد. چنان که کشور صنعتی پیشرفته با کشاورزی عقب مانده وجود ندارد، یا کشوری که دارای بخش کشاورزی سنتی و ناکارامد و بخش صنعتی توسعه یافته باشد. برخلاف دیدگاه­هایی که این دو بخش را در مقابل هم قرار می­دادند و امروزه اعتبار خود را از دست داده­اند، بخش کشاورزی، صنعت و سایر بخشها، تشکیل دهنده اجزاء یک سیستم واحدند که رابطه متعادل بین آنها شرط بقا و پایداری سیستم است

اهداف تحقیق

1- 4 -1- هدف اصلی تحقیق:

1- 4 -2- اهداف اختصاصی تحقیق:

تعیین درجه توسعه یافتگی نواحی روستایی شهرستان رودبار